Το παγκόσμιο πρωτάθλημα F1 του 2017 έχει ολοκληρωθεί εδώ και κάποιους μήνες. Μάλιστα είμαστε όλο και πιο κοντά στην έναρξη της νέας σεζόν, με τις παρουσιάσεις των νέων μονοθεσίων τον προσεχή καιρό να αποτελούν το... ορεκτικό. Πριν όμως ασχοληθούμε με το 2018, ας κάνουμε μία αναφορά στην περσινή χρονιά.
Ήταν μία ενδιαφέρουσα χρονιά, όσον αφορά την εξέλιξη της μάχης για τον πρωταθλητή οδηγό, μέχρι τα μισά περίπου. Στους 12 πρώτους αγώνες οι διαφορές στη βαθμολογία ήταν μικρές ανάμεσα στον Hamilton και τον Vettel. Ο γερμανός συνήθως οδηγούσε την κούρσα, με τον βρετανό να μένει σε απόσταση αναπνοής.
Μάλιστα ο οδηγός της Mercedes θα μείνει στην ιστορία για την κίνηση fair play προς τον ομόσταυλό του, Bottas στον αγώνα της Ουγγαρίας. Ενώ ο Bottas είχε καταταχθεί μπροστά από τον Hamilton, δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις Ferrari που ήταν πιο μπροστά. Έτσι η ομάδα έδωσε εντολή στον φινλανδό να αφήσει τον βρετανό να περάσει, με την ελπίδα ότι αυτός θα τα πάει καλύτερα. Τελικά ούτε ο Hamilton τα κατάφερε και έτσι έδωσε πίσω την θέση στον Bottas, μένοντας εκτός βάθρου, ενώ παράλληλα ο Vettel είχε κερδίσει αυξάνοντας τη διαφορά στους 14.
Όμως όλα άλλαξουν στο GP της Ιταλίας. Ο Hamilton κέρδισε μέσα στην έδρα της Ferrari, αφήνοντας δεύτερο τον Vettel και περνώντας πρώτη φορά μπροστά στη βαθμολογία. Και τα χείροτερα έπονταν για την scuderia, που είδε τους οδηγούς της να συγκρούονται μεταξύ τους στην εκκίνηση του αγώνα της Σιγκαπούρης. Από εκεί και μετά η Ferrari πήρε την κάτω βόλτα. Ο Hamilton χωρίς να ζορίζεται και πολύ, σχεδόν στο ρελαντί, έπαιρνε καλύτερα αποτέλεσματα στους αγώνες και εξασφάλισε εύκολα τον 4ο τίτλο του, στο Μεξικό, με ακόμα δύο αγώνες να υπολοίπονται. Το χρονικό της διακύμανσης της βαθμολογίας φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα.
Έτσι, ο Hamilton έχει μπει για τα καλά στο πάνθεον των οδηγών της F1. Είναι πια ο καλύτερος βρετανός οδηγός, με 4 τίτλους, έναντι 3 του Stewart. Ανήκει στην ελίτ των οδηγών με 4 τίτλους, μαζί με τους Prost και Vettel. Επίσης, έχει καταρρίψει και μία σειρά από ρεκόρ που ανήκαν στον ένα και μοναδικό Schumacher.
Ήταν μία ενδιαφέρουσα χρονιά, όσον αφορά την εξέλιξη της μάχης για τον πρωταθλητή οδηγό, μέχρι τα μισά περίπου. Στους 12 πρώτους αγώνες οι διαφορές στη βαθμολογία ήταν μικρές ανάμεσα στον Hamilton και τον Vettel. Ο γερμανός συνήθως οδηγούσε την κούρσα, με τον βρετανό να μένει σε απόσταση αναπνοής.
Μάλιστα ο οδηγός της Mercedes θα μείνει στην ιστορία για την κίνηση fair play προς τον ομόσταυλό του, Bottas στον αγώνα της Ουγγαρίας. Ενώ ο Bottas είχε καταταχθεί μπροστά από τον Hamilton, δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις Ferrari που ήταν πιο μπροστά. Έτσι η ομάδα έδωσε εντολή στον φινλανδό να αφήσει τον βρετανό να περάσει, με την ελπίδα ότι αυτός θα τα πάει καλύτερα. Τελικά ούτε ο Hamilton τα κατάφερε και έτσι έδωσε πίσω την θέση στον Bottas, μένοντας εκτός βάθρου, ενώ παράλληλα ο Vettel είχε κερδίσει αυξάνοντας τη διαφορά στους 14.
Όμως όλα άλλαξουν στο GP της Ιταλίας. Ο Hamilton κέρδισε μέσα στην έδρα της Ferrari, αφήνοντας δεύτερο τον Vettel και περνώντας πρώτη φορά μπροστά στη βαθμολογία. Και τα χείροτερα έπονταν για την scuderia, που είδε τους οδηγούς της να συγκρούονται μεταξύ τους στην εκκίνηση του αγώνα της Σιγκαπούρης. Από εκεί και μετά η Ferrari πήρε την κάτω βόλτα. Ο Hamilton χωρίς να ζορίζεται και πολύ, σχεδόν στο ρελαντί, έπαιρνε καλύτερα αποτέλεσματα στους αγώνες και εξασφάλισε εύκολα τον 4ο τίτλο του, στο Μεξικό, με ακόμα δύο αγώνες να υπολοίπονται. Το χρονικό της διακύμανσης της βαθμολογίας φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα.
Έτσι, ο Hamilton έχει μπει για τα καλά στο πάνθεον των οδηγών της F1. Είναι πια ο καλύτερος βρετανός οδηγός, με 4 τίτλους, έναντι 3 του Stewart. Ανήκει στην ελίτ των οδηγών με 4 τίτλους, μαζί με τους Prost και Vettel. Επίσης, έχει καταρρίψει και μία σειρά από ρεκόρ που ανήκαν στον ένα και μοναδικό Schumacher.
Comments